Mijn opvangers

Fien

Onze al wat oudere dame Fientje. Alhoewel, oud, een jaar of 5 ongeveer. Fien is bij mij terechtgekomen omdat ze het niet zo goed deed in het asiel. Ze heeft al heel wat meegemaakt, de schat. Gevonden in een parkeergarage. Ziek en broodmager. Haar ene oogje is blijvend beschadigd door ziekte die niet goed verzorgd geweest is. Niemand had gedacht dat ze er zou doorkomen. En zie nu, een statige trotse meid die zo geniet van knuffels.
Tis een schatje, ik kan me niet neerzetten of ze komt op schoot, maar ze kan  niet zo goed overweg met andere poezen. Dus we zoeken voor haar een thuis met maximum 1 andere poes. Liefst bij mensen die graag tijd maken voor haar en haar de aandacht en liefde kunnen geven die ze nu eindelijk wel verdient.

Toontje en Bieneke

Mijn onafscheidelijk duo, Toontje en Bieneke. Gevonden in de duinen van Middelkerke.Toen ze hier aankwamen was het duidelijk dat ze mensen niet gewoon waren. Het heeft dan ook een hele tijd geduurd voor ze zich hier wat thuis begonnen te voelen. Nu doen ze het goed. Bieneke is een ongelooflijk knuffelkatje geworden, springt zonder probleem op schoot, spint en geniet van alle aandacht.
Toontje daarentegen blijft wat schuw. Hij vertrouwt het toch nog niet echt.Gelukkig heeft hij z'n zus op wie hij kan steunen. Zij trekt hem mee, toont hem dat wij helemaal geen boemannen zijn. En heel soms lukt het wel om hem te doen spinnen maar een knuffelkatje zal het misschien wel nooit worden. Daarom is het een must dat ze samen een thuis vinden. Want zonder z'n zus loopt Toontje gewoon verloren.

Franne

Franne is de zus van Toon en Biene. Maar zij is een week en half later in opvang gekomen. Ze was heel moeilijk te pakken te krijgen. Er kwam zelfs een vangkooi aan te pas.Gelukkig hebben de vinders niet opgegeven en kon ze alsnog binnengebracht worden.
Maar Franne heeft het erg moeilijk om zich aan te passen. Met de andere poezen geen probleem. Ze speelt met iedereen. Maar ons mensen zal ze misschien wel nooit helemaal vertrouwen. Ze toont zich enkel als het rustig en stil is. Als m'n kindjes gaan slapen zijn en wij ons in de zetel nestelen voelt het voor haar veilig om uit te komen. Daarom zoeken we voor haar een thuis waar het rustig is, liefst zonder kindjes maar met 1 of meerdere andere poezen om mee te spelen. Een thuis waar ze geen knuffelmie moet zijn, maar gewoon zichzelf kan zijn. Bij mensen die haar gewoon een warm mandje willen geven, zonder meer.

Kaatje

Een pikzwart, zijdezacht, wondermooi meisje. Ze is het zusje van Balou. Ze speelt dat het een lieve lust is en geniet zichtbaar van haar warme voorlopige huis hier bij ons. Opgelucht dat ze veilig is, geen honger of kou meer moet lijden maar nu gewoon kan genieten van het kat zijn. Ze is nog wel wat schuw, heeft nog wel wat moeite om ons mensen volledig te vertrouwen maar ik weet zeker met de nodige aandacht, tijd, geduld en veel liefde dat het met haar helemaal goed komt. Wie wil haar het verdiende gouden mandje geven?

Balou

Mijn ongelooflijke knuffelbeer Balou. Het broertje van Kaat maar met een veel opener karakter. Hij geniet enorm van knuffels, op schoot zitten... Maar hij heeft ook een vrij ernstige liesbreuk dus momenteel is zijn toekomst nog wat onzeker. We wachten de operatie af en zien dan wel. Hij kan nog niet gereserveerd worden en blijft voorlopig lekker bij ons.

Bloem

En als laatste onze lieve Bloem. Ons kleinste meisje momenteel hier in opvang. Toen ze enkele dagen geleden binnenkwam woog ze net geen 500 gram, oogjes dichtgeplakt van de etter en neusje verstopt.
Nu weegt ze al boven de 650 gram, oogjes zien er elke dag beter uit en neusje begint vrijer te komen. Ze eet flink alleen, speelt en spint...
Met haar komt het goed, ik geloof erin!

Omdat ze het waard zijn!

Dit is mijn eerste seizoen opvang en er zijn er al heel wat gekomen en naar een nieuwe thuis gegaan. En telkens is een stukje van mij met hen mee. M'n allereerste opvangers vergeet ik nooit meer.Mama Saar en haar 4 kleine pagadders. We hebben enorm veel problemen gehad met Saar maar uiteindelijk is ook zij, samen met haar dochter Lilly, goed terechtgekomen.  Je weet op voorhand al wel dat het niet altijd van een leien dakje zal gaan, dat kun je ook niet verwachten, maar toch is het ondanks de problemen, slaaptekort als je flessertjes hebt en soms vele frustraties wel de moeite waard. Want wat wij doen is uiteindelijk levens redden, die kleine wezentjes die soms als vuil weggegooid worden nieuwe kansen geven. We zien ze groeien en bloeien, we zien individuutjes ontstaan. Elk met een eigen karakter hun weg zoeken. Een weg die wij voor hen mogelijk hebben gemaakt, die ze anders nooit zouden hebben kunnen bewandelen. En zelfs als we ze toch te vroeg moeten afgeven, ondanks samen gevochten te hebben voor het leven, is het altijd een troost dat ze niet alleen waren, dat ze toch nog eventjes liefde hebben gekend in hun veel te korte leventje, dat ze voor iemand toch echt wel iets waard waren.

Dag Bloem!

Sinds woensdag hebben we een nieuw spinnertje in opvang: Bloem. Een heel lieveke maar jammer genoeg wat ziekjes. Snotneus en etterende oogjes... Dus nu 2 weken antibiotica, regelmatig neusje spoelen (of toch proberen) en oogzalf.

De eerste avond hier was ze zo moe dat ze bijna niet bewoog. Ik was er echt niet gerust in, zo stil lag ze. En koud, ze voelde zo verschrikkelijk koud! Tuurlijk dat ook juist dan m'n microgolf het begeeft zodat ik geen lekker pittekussen kon warmen voor haar.Maar na enkele beetjes warme melk en een goede nacht rust lekker warm naast de kachel was het al een heel verschil. Nu eet ze zelf, speelt en doet verwoede pogingen om te ontsnappen uit de bench zodat ze ook es kan gaan curieuzeneuzen hier in huis. Dat moet echter nog eventjes wachten. Eerst genezen en dan kunnen we voor onze kleine Bloem een thuis zoeken waar ze echt kan openbloeien!!

Operatie voor Balou

16 september, 17u. Net gedaan met werken en op weg om nog vlug wat boodschappen te doen voor ik naar huis ga. Telefoon, toch best maar even luisteren. 3 nieuwe spinnertjes toegekomen in Blauw Kruis, ongeveer 6 à 7 weekjes oud. Eten zelf en zien er gezond uit. Zie ik opvang zitten? Tja, waarom niet. Ik heb nog plaats. Dus rep ik me naar het asiel om ze op te halen. En wat zijn ze weer zo verschrikkelijk mooi é!  2 pikzwarte en 1 tijgersnoetje kijken me schuw aan maar ik heb er wel vertrouwen in, ze zijn nog jong dus dat komt wel goed met de nodige tijd, liefde en vooral veel geduld.
Maar eentje heeft toch wel iets raars aan z'n buikje, het lijkt toch wel erg dik. Enfin, nu eerst naar huis, zonder boodschappen,iedereen installeren en naampjes kiezen (Balou, Mowgli en Kaatje) en dan es van dichtbij bekijken.
Thuis zie ik dat het er toch echt niet zo goed uitziet, dat buikje, en bel ik Chantal even om raad. We denken liesbreuk, niet zo heel erg, kan verholpen worden.
Maar toch ben ik er niet zo gerust in dus met Balou naar de dierenarts. En inderdaad, het blijkt een vrij ernstige liesbreuk. Zijn ingewanden hangen los in een zakje onder z'n buikje. Hij lijkt er niet echt veel last  van te hebben maar het is natuurlijk levensgevaarlijk. Het hangt allemaal onbeschermd onder z'n lichaam dus als ie zich kwetst aan z'n buik is dat voor hem fataal.
En toch is het zo'n ongelooflijk schatje, onze Balou. Een echte speelvogel en een ongelooflijke knuffelaar. Hij stoort zich niet echt aan dat buikje, het zit soms wel wat in de weg maar hij trekt het zich niet aan, wil ook gewoon kattekwaad uithalen net als de rest, gewoon poes zijn.
En net daarom is een operatie voor Balou een absolute noodzaak, het zal z'n leven redden en hem de kans geven op een normaal poezeleven. Want hij verdient het ook, evenveel als een ander. Maar die operatie zal erg duur zijn dus hopen we op her en der wat hulp.
Daarom doen we een oproep naar iedereen om ons te steunen. Je kan storten op onze kittenrekening:035-6717709-15. Elke euro brengt Balou een stapje dichter bij een toekomst.
Aan iedereen die gestort heeft, aan ons denkt en voor ons duimt alvast een dikke merci.